Οι περισσότεροι από τους ασθενείς μου με δυσχέρεια ρινικής αναπνοής ΔΕΝ έχουν σοβαρό ή αποκλειστικό πρόβλημα με το διάφραγμα τους. Η δυσκολία στη ρινική αναπνοή συνήθως οφείλεται σε συνδυασμό ρινίτιδας, υπερτροφίας ρινικών κογχών και σκολίωσης του διαφράγματος. Σε περίπτωση που ο ασθενής διαπιστώνει σημαντική βελτίωση της αναπνοής του με τη χρήση αποσυμφορητικών σπρέι όπως Ronal ή Otrivin τότε το πιθανότερο ότι ο ασθενής δεν έχει σοβαρό πρόβλημα σκολίωσης του διαφράγματος (στραβό διάφραγμα).

Στο σχήμα φαίνεται το εσωτερικό των ρουθουνιών. Η είσοδος του αέρα περιορίζεται κυρίως από 3 στοιχεία. Το συχνότερο είναι ένας οιδηματικός (πρησμένος) βλεννογόνος. Μία χρόνια ρινίτιδα, όπως μια αλλεργική ρινίτιδα, προκαλεί πρήξιμο στο βλεννογόνο. Με την πάροδο των ετών αντιδραστικά διογκώνονται οι κόγχες (κυρίως οι κάτω) πράγμα που προκαλεί περαιτέρω περιορισμό της ροής του αέρα. Η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο σε περίπτωση που υπάρχει σκολίωση του διαφράγματος. Δυστυχώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων που ο ασθενής παραπονιέται για επίμονη ρινική συμφόρηση, η οποία προκαλεί προβλήματα στον ύπνο ή στις δραστηριότητες, η χορήγηση φαρμάκων για τη ρινίτιδα δεν αρκεί διότι αυτή επιδεινώνεται από το ανατομικό πρόβλημα (υπερτροφία κογχών ή/και στραβό διάφραγμα). Έτσι είναι απαραίτητη η ΩΡΛ παρέμβαση που μπορεί να είναι ελάχιστα επεμβατική (απλός καυτηριασμός κογχών) ή περισσότερο σύνθετη (διαφραγματοπλαστική και ταυτόχρονη κογχοπλαστική)
Αν και η πλειοψηφία των ασθενών μου παρουσιάζει τα παραπάνω προβλήματα, δεν είναι λίγοι όσοι έχουν άλλες παθήσεις όπως χρόνια ρινοκολπίτιδα με ή χωρίς πολύποδες ρινός και ανεπάρκεια ρινικής βαλβίδας. Περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτές τις παθήσεις αναφέρονται στο κεφάλαιο των χειρουργείων. |